Wbrew powszechnej opinii Thomas Edison nie był pierwszym, który wynalazł żarówkę. Wynalazca ten stworzył pierwszą żarówkę, która odniosła sukces komercyjny. Jaka jest zatem historia odkrycia i kto wynalazł żarówkę ?
Edison nie jest ojcem żarówki
Światło elektryczne jest jednym z codziennych udogodnień, które bardzo wpływają na nasze życie i komfort. Żarówka elektryczna nie została zgodnie z tradycyjnymi przekazami wynaleziona w 1879 roku przez Thomasa Alvę Edisona. Chociaż trzeba przyznać, że Edison stworzył pierwszą żarówkę, która odniosła sukces komercyjny. Edisonowi często przypisuje się ten wynalazek, ponieważ jego wersja pokonała poprzednie wersje żarówek dzięki nowocześniejszymi zaawansowanym materiałom.
Pierwsze żarówki na przełomie dziejów
W 1802 roku Humphrey Davy wynalazł pierwsze światło elektryczne. Eksperymentował z elektrycznością, co zaowocowało wynalezieniem baterii elektrycznej. Kiedy podłączył przewody do akumulatora i kawałka węgla, węgiel zaczął świecić, wytwarzając światło. Jego wynalazek był znany jako elektryczna lampa łukowa. Urządzenie wytwarzało światło, ale nie było ono zbyt jasne, aby można je było wykorzystać w praktyce.
Dekady poszukiwań
W ciągu następnych siedmiu dekad inni wynalazcy również tworzyli prototypy żarówek, ale nie były one sukcesem. W 1840 roku brytyjski naukowiec Warren de la Rue umieścił spiralną platynową nić w rurze próżniowej i przepuścił przez nią prąd elektryczny. Był to skuteczny projekt, ale koszt platyny sprawił, że wynalazek był niepraktyczny.
W 1850 roku angielski fizyk Joseph Wilson Swan stworzył żarówkę, zamykając włókna węglowe w szklanej bańce. Jednak brak odpowiedniej próżni i wystarczającego zasilania elektrycznego spowodował, że żywotność żarówki była zbyt krótka, aby można ją było uznać za wydajne źródło światła.
Thomas Edison i pierwsza żarówka
W 1878 roku Thomas Edison rozpoczął poważne badania nad kolejna żarówką. Kontynuował nieprzerwanie testowanie kilku rodzajów materiałów z włókien metalowych, aby ulepszyć oryginalny projekt. W jego patencie opisano kilka sposobów tworzenia włókna węglowego, w tym użycie nici bawełnianych i lnianych, drewnianych obręczy, papieru, skręconego na różne sposoby. W trakcie eksperymentów Edison i jego zespół odkryli, że tylko włókno węglowo-bambusowe może wytrzymać ponad 1200 godzin ciągłego żarzenia.